1. A był człowiek z faryzeuszów imieniem
Nikodem, dostojnik żydowski.
2. Ten przyszedł do Jezusa w nocy i rzekł
mu: Mistrzu! Wiemy, ze przyszedłeś od Boga
jako nauczyciel; nikt bowiem takich cudów
czynić by nie mógł, jakie Ty czynisz,
jeśliby Bóg z nim nie był.
3. Odpowiadając Jezus, rzekł mu: Zaprawdę,
zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie
narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa
Bożego.
4. Rzekł mu Nikodem: Jakże się może
człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż
może powtórnie wejść do łona matki swojej
i urodzić się?
5. Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę,
powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z
wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa
Bożego.
6. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a
co się narodziło z Ducha, duchem jest.
7. Nie dziw się, ze ci powiedziałem: Musicie
się na nowo narodzić.
8. Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego
słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i
dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził
z Ducha.
9. Odpowiedział Nikodem i rzekł do niego:
Jakże to się stać może?
10. Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jesteś
nauczycielem w Izraelu, a tego nie wiesz?
11. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, co
wiemy, to mówimy, i co widzieliśmy, o tym
świadczymy, ale świadectwa naszego nie
przyjmujecie.
12. Jeśli nie wierzycie, gdy wam mówiłem
o ziemskich sprawach, jakże uwierzycie,
gdy wam będę mówił o niebieskich?
13. A nikt nie wstąpił do nieba, tylko Ten,
który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy,
14. i jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni,
tak musi być wywyższony Syn Człowieczy,
15. aby każdy, kto wen wierzy, nie zginał,
ale miał żywot wieczny.
16. Albowiem tak Bóg umiłował świat, ze
Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy,
kto wen wierzy, nie zginał, ale miał żywot
wieczny.
17. Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby
sadził świat, lecz aby świat był przez niego
zbawiony.

(Jn 3: 1-17)