24. A gdy duch nieczysty wyjdzie z człowieka,
wędruje po miejscach bezwodnych,
szukając ukojenia, a gdy nie znajdzie, mówi:
Wrócę do domu swego, skąd wyszedłem.
25. I przyszedłszy, zastaje go wymiecionym
i przyozdobionym.
26. Wówczas idzie i zabiera z sobą siedem
innych duchów, gorszych niż on, i wchodzą,
i mieszkają tam. I bywa końcowy stan
człowieka tego gorszy niż pierwotny.
27. A gdy On to mówił, pewna niewiasta
z tłumu, podniósłszy swój głos, rzekła do
niego: Błogosławione łono, które cie nosiło,
i piersi, które ssałeś.
28. On zaś rzekł: Błogosławieni są raczej
ci, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą
go.

(Łk 11: 24-28)