4. Jest bowiem rzeczą niemożliwą, aby
krew wołów i kozłów mogła gładzic grzechy.
5. Toteż, przychodząc na świat, mówi: Nie
chciałeś ofiar krwawych i darów, ależ ciało
dla mnie przysposobił;
6. nie upodobałeś sobie w całopaleniach i
ofiarach za grzechy.
7. Tedy rzekłem: Oto przychodzę, aby wypełnić
wole twoja, o Boże, jak napisano o
mnie w zwoju księgi.
8. Najpierw mówi: Nie chciałeś i nie
upodobałeś sobie ofiar krwawych i darów,
i całopaleń, i ofiar za grzechy, które przecież
bywają składane według zakonu;
9. potem powiada: Oto przychodzę, aby
wypełnić wole twoja. Znosi wiec pierwsze,
aby ustanowić drugie;
10. mocą tej woli jesteśmy uświęceni
przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa
raz na zawsze.
11. A każdy kapłan sprawuje codziennie
swoja służbę i składa wiele razy te same
ofiary, które nie mogą w ogóle zgładzić
grzechów;
12. lecz gdy On złożył raz na zawsze jedna
ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej,
13. oczekując teraz, aż nieprzyjaciele jego
położeni będą jako podnóżek stóp jego.
14. Albowiem jedna ofiara uczynił na zawsze
doskonałymi tych, którzy są uświęceni.
15. Poświadczą nam to również Duch
Święty; powiedziawszy bowiem:
16. Takie zaś jest przymierze, jakie zawre
z nimi po upływie owych dni, mówi Pan:
Prawa moje włożę w ich serca i na umysłach
ich wypisze je,
17. dodaje: A grzechów ich i ich nieprawości
nie wspomnę więcej.
18. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam
nie ma już ofiary za grzech.
19. Mając wiec, bracia, ufność, iż przez
krew Jezusa mamy wstęp do świątyni
20. droga nowa i żywą, która otworzył
dla nas poprzez zasłonę, to jest przez ciało
swoje,
21. oraz kapłana wielkiego nad domem
Bożym,
22. wejdźmy na nią ze szczerym sercem,
w pełni wiary, oczyszczeni w sercach od
złego sumienia i obmyci na ciele woda czysta;